Jeśli trocina jest pozyskiwana z rynku, bardzo dużo zależy od tego, w jaki sposób było obrabiane drewno i w jaki sposób obchodzono się z trociną. Jeśli w tartaku po cięciu trocina jest przewożona na plac  – betonowy czy gruntowy, to istnieje duże ryzyko zanieczyszczenia jej ziemią, piaskiem, czy pyłem.

Należy zauważyć, że w 1 tonie pelletu o jakości EN PLUS A1, dopuszczalne jest 0.7% popiołu (czyli 7kg). 7 kg, to zaledwie 2 szpadle piachu, na tonę trociny (a tona trociny to 6-7 metrów sześciennych). Piasek może pochodzić z placu, z opon ładowarki, ale także z samego drewna – z kory (drewno po ścięciu bywa przeciągane po gruncie, piasek dostaje się w szczeliny kory, wrasta w pień w czasie wzrostu…) . A normy naprawdę są dość ścisłe. Zanieczyszczenie trociny, która ma kontakt z podłożem, z piaskiem, ma ogromny wpływ na jakość pelletu. Takie zanieczyszczenia powodują w procesie spalania zbrylanie się popiołu, blokowanie ślimaka podajnika i – w najlepszym przypadku – zatrzymanie pracy pieca. W najgorszym przypadku zaś, wytworzenie się bryły popiołu na palniku, może spowodować odbicie się płomienia i przepalenie ścianki palnika lub jego deformację.